3 maja 2024 odszedł nasz Przyjaciel, Mentor i Powiernik
Kierownik Katedry Historii Architektury, Sztuki i Techniki,
Przewodniczący Rady Dyscypliny Naukowej Architektura i Urbanistyka
(†03.05.2024)
Straciliśmy prawego i życzliwego, utalentowanego a jednocześnie bardzo skromnego kolegę, człowieka
o wielkim sercu, ciepłego, wrażliwego, dowcipnego i pełnego entuzjazmu. Rafał wspierał nas w każdej sytuacji i mając do wyboru swój komfort lub dobro innego człowieka zawsze wybierał to drugie.
Jako Przewodniczący Rady Dyscypliny wykazywał się niezwykłą cierpliwością, taktem i klasą. Hołdował wartościom honoru, uczciwości i dobra. Rozumiał i szanował współpracowników i studentów. Miał zwyczaj mawiać, że tak jak tabakiera dla nosa, tak uczelnia jest dla studentów. Jego ogromną pasją była archeologia. Uwielbiał rozwiązywać zagadki historii i zapisał się na jej kartach wnikliwymi badaniami
nad antykiem, średniowieczem i architekturą współczesną. Obok działalności dydaktycznej, jedną z jego największych pasji było prowadzenie Polsko-Egipskiej Misji Konserwatorskiej hellenistyczno-rzymskiego miasta w Marinie El-Alamein w Egipcie. Jego odejście pozostawiło w naszych sercach ogromną pustkę. Niech idee, które mu przyświecały w pracy naukowej i relacjach międzyludzkich będą dla nas przykładem.
Poniżej przytaczamy kilka spośród licznych osiągnięć Profesora Rafała Czernera:
1982 - WA PWr dyplom z wyróżnieniem, Blok Zachodni Rynku Wrocławskiego, promotor Jerzy Rozpędowski oraz Dyplom Honorowy w ogólnopolskim konkursie prac dyplomowych o nagrodę
im. architektów Stanisława Nowickiego i Stanisława Skrypija; 1990 - doktorat, Ratusz w Brzegu, promotor prof. dr hab. inż. arch. Jerzy Rozpędowski; 2002 – doktor habilitowany, wyróżniona monografia: Zabudowy rynków: Średniowieczne bloki śródrynkowe wybranych dużych miast Śląska, 2012 - profesor
1982 i 1983-1993 – staże zawodowe w pracowniach architektów Stefana Du Chateau w Paryżu, Konrada Szabelewskiego w Monako oraz konserwatora zabytków Yvesa Boiret w Paryżu; Międzynarodowy kurs konserwacji zabytków architektury (ICCROM) w Rzymie i X Międzynarodowy kurs konserwacji kamienia (ICCROM i UNESCO) w Wenecji.
od 1983 – zatrudniony w Instytucie Historii Architektury, Sztuki i Techniki na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej, kolejno na stanowiskach: 1983-1993 asystenta, 1994-2003 adiunkta, 2003-2008 adiunkta ze stopniem doktora habilitowanego, 2008 profesora nadzwyczajnego PWr
i od 2012 prof. zwyczajnego. Równolegle z badaniami nad średniowieczną architekturą Śląska prowadził badania architektury antyku a od 1995 również studia nad architekturą współczesną. Prowadzone zajęcia dydaktyczne: Historia architektury polskiej średniowiecznej i nowożytnej, Estetyka, Historia architektury współczesnej, Teoria architektury współczesnej, Ochrona Dziedzictwa, Teoria Konserwacji, Archeologia
i Kulturoznawstwo. 1984-1985 udział w badaniach i zabezpieczaniu reliktów rzymskiego teatru
w Heraklei (Macedonia)
od 1986 - Polsko-Egipska Misja Archeologiczno-Konserwatorska Świątyni Totmesa III w Deir El-Bahari
od 1996 - zastępca prof. Stanisława Medekszy a od 2011 kierownik Polsko-Egipskiej Misji Konserwatorskiej hellenistyczno-rzymskiego miasta w Marinie El-Alamein w Egipcie.
1998 – współorganizator i opiekun specjalności Ochrona Zabytków na WA PWr
2004- Ekspedycja Archeologiczna Novae (Bułgaria) badająca rzymskie łaźnie legionowe
2007, 2008 – ekspert konsultujący prace konserwatorskie na stanowiskach archeologicznych w Machu Picchu i Tiawanaku (delegacja Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego do Boliwii i Peru)
Członek Międzynarodowej Rady Zabytków (ICOMOS), Międzynarodowego Stowarzyszenia Egiptologicznego, Koldewey-Gesellschaft, Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków
Od 2014 Kierownik Katedry Historii Architektury, Sztuki i Techniki.
Od 2020 Przewodniczący Rady Dyscypliny Naukowej Architektura i Urbanistyka na PWr.